زندگی رنگ غم می گیره میشه آزرده

                                           اگه آب نباشه باغ باغبوناخشک میشه وبی ثمر 

کسی دیگه به باغ هاسرنمیزنه حتی یک رهگذر

اگه آب نباشه زندگی خیلی دشواره

همه می میرن کسی بلدنیست چیه چاره

اگه آب نباشه نفس کشیدن میشه محال

اینایی که میگم یک حقیقت هست نه یک خیال

اگه آب نباشه همه اینایی که گفتم سرمون میاد

پس بیایدقدرنعمت خداروبدونیم خیلی زیاد

 راه کارهای مقابله با بحران آب

1)افزایش راندمان آبیاری (مثال:افزایش حدود 2 درصد راندمان آبیاری مقداری برابر 5/1 برابر حجم مفید سد زاینده رود در مصرف آب صرفه جویی در پی خواهد داشت)

2) استفاده از روشهای آبیاری مناسب(تحت فشار)

3)پوشش کانال های آبیاری

4)اصلاح نظام تخصیص آب بر اساس نیاز کشاورزی و مصرف شرب

5)اصلاح نظام قیمت گذاری

6)استفاده از پسابهای تصفیه شده

7)استفاده از آبهای شور

8)بها دادن به ارزش اقتصادی آب

9)حفاظت از منابع آب در برابر آلودگی

10)پایش و نظارت مستمر بر مصرف بهینه آب شرب و به حد اقل رساندن تلفات آب در تاسیسات آبرسانی و ارتقای مدیریت تقاضا.

 در نیمه دوم قرن بیستم، منطقه خاورمیانه بحرانی ترین منطقه جهان در حال توسعه بوده است. بنظر می آید که بحرانهای متعددی آن مانند مشروعیت سیاسی، حدود و ثغور مرزها، رشد اقتصادی، بحران فلسفی در برخورد با غرب و بحران تأمین آب، این منطقه را همچنان بحرانی و در حال گذار حفظ کند. منطقه خاورمیانه که از نرخ رشد جمعیت قابل توجهی برخوردار است، با بحرانهای جدی اقتصادی روبروست و این در حالی است که برای بخشی از منطقه، ارتباط با جهان بیرون تنها از طریق تبادل کالا با نفت است و برای بخشی دیگر، فقر و وابستگی فزاینده وضعیت اجتماعی و اقتصادی را شکل داده است. تعدیل مشکلات متعدد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و بین المللی این منطقه، چالشهای فراوانی را پیش روی نسل جدید و دولتمردان آینده فراهم آورده است. شاید روش عقلایی برخورد با انبوه مشکلات این منطقه بحرانی، ابتدا فهم ظرف جهانی، سپس برآورد مقدورات داخلی و نهایتاً سپردن مدیریت به نخبگان عاقلی باشد که توان فکری و سازماندهی انطباق ظرف جهانی با مقدورات داخلی را دارا باشند.

فهم دقیق پدیده ها و غیر سیاسی کردن فرآیند استنباط از جمله وظایف اندیشمندان، محققین و مراکز تحقیقاتی یک جامعه است. از این منظر، مرکز پژوهشهای علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه از ابتدای فعالیتهای علمی خود، در پی شناساندن چند بعدی پدیده های خاورمیانه ای و موشکافی پیرامون علل شکل گیری و عواقب احتمالی آن بوده است. فهم بحران آب در منطقه خاورمیانه و آشنایی با عواقب سیاسی و اقتصادی آن از جملۀ این موضوعات تحقیقاتی است که هم اکنون در این کتاب ارائه می گردد. امید است که این اثرچه برای جامعه علمی و دانشگاهی کشور و چه برای سیاستگذاران و دولتمردان، زاویه ای جدید از زوایای پیچیده منطقه خاورمیانه معرفی کرده و در پیشبرد اهداف و منافع جامعه و سیاست خارجی موثر واقع گردد.

برگرفته از  کتاب بحران حیات

 آب مايه حيات و عامل و محرك اصلي فعاليتهاي كشاورزي به شمار مي رود و 70 درصد آب مصرفي جهان به آبياري اختصاص مي يابد بسياري از كشورها بخصوص كشورهايي كه در مناطق خشك و نيمه خشك قرار دارند براي توليد محصولات كشاورزي به آب نياز دارند و بيش از 90 درصد توليدات زراعي و باغي كشور ما نيز حاصل كشت آبي است و در واقع آب محور توسعه كشاورزي است منابع آب تجديدشونده كشور 130 ميليارد مترمكعب است و از 5/89 ميليارد مترمكعب آب استحصال شده در كشور 83 ميليارد آن در بخش كشاورزي مصرف مي گردد (5/93 درصد) و علي رغم محدوديت شديد منابع آب بهره وري و كارآيي استفاده ازاين منابع بسيار پايين است بخش كشاورزي درآينده بايد ضمن مصرف آب كمتر توليد بيشتري را عرضه نمايد.

جمعيت ايران در سال 1300 كمتر از 10 ميليون نفر بوده كه امروز به بيش از 70 ميليون نفر افزايش يافته(1385) و هفدهمين كشور پرجمعيت دنياست و پيش بيني مي گردد در سال 2050 جزو ده كشور پرجمعيت جهان به  شما رايد .

ایران به عنوان یكی از كشورهای واقع در كمربند خشك كره زمین با مشكل كم آبی مواجه می باشد رشد فزاینده جمعیت و نیاز به محصولات كشاورزی و دامی و محدودیت منابع آب و خاك به عنوان بستر اصلی تولیدات كشاورزی مساله كم آبی رابه گونه یی بسیار جدی فرا روی كشور قرارداده است . در واقع خشكسالی نیز به عنوان یك پدیده ط طبیعی همچون سایر پدیده های طبیعی به مدد دانش ، آگاهی ،برنامه ریزی و مدیریت صحیح قابل پیش لبنی و كنترل می باشد و خسارت های ناشی ازآن را می توان به حداقل رساند. 
بحران آب و محدودیت منابع آب درحال حاضر برای بساری از كشورها و درآینده یی نزدیك برای كلیه كشورهای جهان به صورت یك معضل جدی می بایست مورد توجه قرار گیرد چرا كه این محدودیت رشد و تعالی كشورها را می تواند تحت الشعاع قرار دهد .ازاین رو می بایست به دنبال مدیریت آب برای دوره های خشكسالی 
بود ، نه مدیریت آب در دوره های خشكسالی ؟ 
متاسفانه تاكنون در خشكسالی های گذشته به صورت مقطعی عمل كرده ایم .پرداخت خسارت به كشاورزان ،استفاده از راهكارهای كوتاه مدت آبرسانی و تلاش های دیگری ازاین دست به هیچ وه كافی نبوده و جای برخورد جامع و همه جانبه همچنان خالی است . 
شدت و حجم خسارت ها و روند فزاینده ی آنها به گونه یی است كه ایجاب می كند تدابیر موثرتر و اساسی تری به خصوص جهت پیشگیری این وقایع به عمل آورد . آمار و ارقامی كه هر ساله از طرف وزارت كشور اعلام می شود خسارت های وارده به مزارع در باغ ها و تاسیسات شهری و روستایی ،خسارت های ناشی ازعدم پوش گیاهی ، جنگلی و مراتع ،مسایل و مشكل های مربوط به فرسایش خاك و هدر رفتن این سرمایه ی ، انهدام رویش گاه های طبیعی و منابع زیست محیطی كه امید زیادی به احیای دوباره آن ها می باشیم ،سهم بالاتری از آمار رابه خود اختصاص می دهد ولی همیشه درحاشیه قرار گرفته اند.پس بایید قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانیم و درحفظ آن بكوشیم .